Czujniki różnicy ciśnień mierzą różnicę między 2 ciśnieniami bezwzględnymi p1 i p2 w gazach, parze i cieczach. Wśród innych zastosowań można je znaleźć w monitorowaniu filtrów, pomiarze poziomu w zamkniętych zbiornikach i systemach o krytycznym znaczeniu dla bezpieczeństwa. Są one często określane jako przetworniki różnicy ciśnień lub przetworniki różnicy ciśnień.
Przetwornik różnicy ciśnień posiada dwie hermetycznie zamknięte (szczelne) komory, każda z przyłączem procesowym, które są oddzielone od siebie elastyczną membraną z przyklejonym mostkiem oporowym. Przyłącza procesowe są umiejscowione przed i za miejscem ewentualnej zmiany ciśnienia, tak aby te zmiany wpływały na membranę w przeciwnych kierunkach. Jeśli ciśnienie w obu komorach jest identyczne, membrana pozostaje płaska. Kiedy ciśnienie w jednej z komór maleje lub rośnie, membrana przechyla się w stronę komory o niższym ciśnieniu.
Rozróżnia się dwa typy pomiarów: piezorezystancyjny i pojemnościowy. Większość czujników różnicy ciśnień opiera się obecnie na efekcie piezoresywtywnym (zmiana oporu elektrycznego materiału pod wpływem naprężenia lub ciśnienia). Efekt ten uzyskuje się za pomocą metalowych tensometrów, które są przyklejone do wcześniej wspomnianej elastycznej membrany, lub przez płytki krzemowe.
Przetworniki różnicy ciśnień są stosowane wszędzie tam, gdzie stosunek ciśnień musi być stale mierzony i sprawdzany (na przykład w monitorowaniu filtrów lub pomiarach przepływu).
